+ Gerçekten kendine has gitar tınısı ve stili yaratmış ender underground rock gruplarından birinin yeni bir albüm yayınlaması her zaman güzeldir. Hele bu albümde çok sağlam birkaç parça varsa tadına doyum olmaz.
- “Gitar tınısı beni biraz bozuyor biliyor musun” diyorsanız yormayalım sizi. J.H.D.
“Total Immersion”
+ Evimizin başköşesine yerleştirmek istediğimiz Blouse bu ikinci albümüyle, dingin vokallerin ve hafif sesli gitarların peşinde sürüklüyor bizleri. Hülyalı bünyelere şu sonbahar günlerinde verilebilecek en güzel hediye!
- Albümü üst üste dinleyince tüm şarkıların birbirine benzemeye başladığı hissine kapılmamak elde değil. Birazcık ama… Çok çok az… S.M.
“No Shelter”
+ Atmosferik arka plan sesleri, karanlık synthleri, bluesvarî gitar soloları ve minimalist perküsyonlarıyla hem grup hem de albüm isminin hakkını fazlasıyla veren, kendisinden bekleneni fazlasıyla karşılayan harikulade bir çalışma.
- Nicolas Jaar'ın gele gele Bodrum'a veya 85 liralık konserlere gelmesi canlı dinleme ihtimalimizi azaltıyor. A.A.
“Paper Trails”
+ Parlayan, perdeleri aralayıp güneşin içeri girmesine izin veren bir garaj rock hâli.
- İçindeki punk tortusunu sindirmeden tek düzelikten çıkan bir "pop". S.K.
“Weight”
+ Son albümüne kıyasla dinamik ve enerjik. Sizi hafiften The Beatles yıllarına götürecek.
- 71 yaşında birinin gitarını alıp hâlâ böyle bir müzik yapması size hayatınızı sorgulatıp "Ben bu genç yaşımda ne yapıyorum?" dedirtebilir. A.T.
“New”
+ Play tuşuna bastıktan sonra kalçanızla havada S’ler çiziyorsunuz. Kendinizi seksi hissetmek istediğinizde size “baby” demesine izin verin. Öneri: Şarapla dinlenmeli.
- Çok çabuk bitiyor. S.U.
“Belong To The World”
+ Steffan Williamson Fa ve Ben Wheeler’ın 2012-2013 tarihlerinde Kafkaslar’da (Azerbeycan, Gürcistan, Ermenistan, Çeçenistan) çıktıkları müzikal yolculukta yaptıkları alan kayıtları. Yok olmaya yüz tutmuş dillerde inanılmaz nağmeler. Tam bir hazine, tam bir kültür mirası.
- Bazı ezgiler kimilerinize fazla çiğ ve garip gelebilir ama bunların yüzyıllardır nesilden nesile aktarılan ve belki de ilk kez kaydedilmiş şarkılar olduklarını unutmayın. J.H.D.
“Eshkhemet (Sayat Nova)”
+ Küçük ve renkli dünyasında kendine has bir indie yaratmış Islet.
- Yıllar sonra şarkılarını pek hatırlamayacağınız bir albüm. Ayrıca özgün indie müzik yapalım derken bir iki şarkı gürültü kıvamına yaklaşmış. A.T.
“Tripping Through The Blue Room”
+ 80'ler synthpopunun esintilerini taşıyan, hoş melodileri ve kararlı sözleriyle ortalama bir chillwave albümü.
- Bugünlerdeki hava Future Spleendors'un synthleri için çok soğuk, sonbaharda değil de yazın çıksaymış daha iyi olurmuş gibi. A.A.
“Future Spleendors”
+ Smashing Pumpkins’in Siamese Dreams albümünü anımsatan yarı sevindirik yarı melankolik sesler bütünü… 90’ların gruplarına tutkunsanız bu albümü kolay kolay bırakamayacaksınız, bizden söylemesi.
- Tamam 90’ların gruplarına tutkunuz da, her bir şarkı için “bu şu gruptan esinlenilmiş” dedirtecek kadar da açık oynanmaz yahu! S.M.
“Rebirth”
+ Baştan sona sürükleyici ve doyurucu.
- Riske girmeyip, tanıdık of Montreal melodileriyle kendilerini ve albümlerini güvene alma çabası. E.B.
“Fugitive Air”
+ Morcheeba her zaman olduğu gibi ilginç unsurları birleştiriyor. Blues gitar, synth ve İspanyolca rap mesela...
- Morcheeba’yi ilk defa dinleyeceklere yaptığı müzik biraz garip gelebilir. A.T.
“Gimme Your Love”
+ Talabot'un müzikal dünyasının kapılarını sonuna kadar aralayan, en az "fIN" albümü kadar değerli bir karışık albüm.
- Sanatçının kim olduğuna dair hiçbir fikri olmayanlar için çok da büyük bir anlam taşımayabilir. A.A.
“Without You”
+ Mark Lanegan çocukluk anılarını süsleyen şarkıları son derece dingin bir biçimde yeniden yorumluyor.
- Bu öyle bir dinginlik ki bir ninni olup şarkıların sonunu getiremeden sizi uyutabilir de. S.K.
“I’m Not the Loving Kind”
+ Terörizmin insan üzerindeki izlerinin elektro-endüstriyel bir formda müziğe yansımasıyla ortaya çıkan derin, deneysel ve etkileyici bir çalışma.
- Bu ayki “içinizi karartıp ruhunuzu sömüren depresif albüm” bu olabilir, dikkatli olmakta fayda var. A.A.
“Enter Paradise”
+ Efsanevî bir grup yeni bir albüm yapınca zaten heyecanlanıyoruz. Ama Pearl Jam bu albümü yapmış olmak için yapmadığını hissettirerek heyecanınıza heyecan katabilir.
- Albümün dört beş sene demlenmesi ve demini almışken bir daha dinlenmesi gerek. A.T.
“Mind Your Manners”
+ Duyma yetisini yitirme ihtimaliyle karşı karşıya kalan Matthew Barnes'ten umutsuzluk ve mutluluğun kaçınılmaz kaosunda senenin en iyi elektronik albümü.
- Sarsan bu sesler pek çok yara izini yeniden açacak kadar güçlü. S.K.
“The Weight Of Gold”
+ Modern ihtiras ve fikirlerle yazılmış bir rock’n’roll albümü. Hem de bu işi uzun zamandır hakkıyla yapan bir gruptan.
- Bazı parçalarda “ihtiras” ve “fikir” kelimelerinin yerinde yeller esince insanın eskilere dönesi geliyor acilen. J.H.D.
“Sugar On Top”
+ Günümüz elektronik müziğinin chiptune, drum’n’bass ve dubstep gibi popüler alt dallarını harmanlayıp üzerine bir de atarilerden aşina olduğumuz 8-bit öğeleri ekleyen Sabrepulse, tıpkı “99 in 1” oyun kasetleri gibi hem çeşitli hem de oldukça eğlenceli çalışmalara sahip.
- Hani çok Atari oynarsak gözlerimiz bozulurdu ya, işte bunun da fazlası o tarz bir etki yaratabilir. A.A.
“Paradise”
+ Pusha T’nin old-school hip hop özünden ayrılmadığı şarkılar, güçlü ve agresif söz yazarlığı ve Kendrick Lamar’la söyledikleri, senenin en iyi hip hop şarkılarından birisi olmaya aday olan, “Nosetalgia” şarkısı...
- Kelly Rowland ve Chris Brown gibi MTV Müzik Ödül töreninden fırlamış isimlerin albümde yer alması, üstüne üstlük bu gibi isimlerin albümü iyice R&B ve Pop batağına çekmesi. E.B.
“Nosetalgia”
+ Afrika, funk, Ghana, Analog Africa gibi etiketleri gördün mü zaten gözün kapalı alacaksın. Alıştığımız 60’lar-70’ler yerine 70’ler-80’ler toplaması bu; hâller ve kayıtlar daha bir farklı.
- Analog African’ın yayınladığı en iyi toplamalardan biri olduğu söylenemez, daha vurucu parçalar arayanlar eski toplamalarına baksın. J.H.D.
“Chidren Don’t Cry”
+ Doğanın metaforlarından beslenen, gerçekliğimizi erozyona uğratan bu seslere kapılıp gitmemek elde değil.
- Kimi zaman tuhaf ve ürkütücü sınırlarda dolaşsa bile sizi korkuyla karışık bir huşu içinde bırakıyor. S.K.
“Virginal II”
+ Son zamanların öne çıkan taze chillwave sanatçılarından biri olan Ruddyp, çok da yabancı olmadığımız bir sounda ve gözden kaçırılmaması gereken bir potansiyele sahip.
- Henüz kendine ait bir EP’si veya LP’si yok, sadece soundcloud ve bandcamp sayfalarından tek tek yayınladığı parçaları var. A.A.
“Maybe”
+ Siz adındaki yaza aldanmayın, geniş bir pistiniz ve disko topunuz varsa kampa hazırsınız demektir.
- Klipleri ve imajları yüzünden 90’lar kusacağız. S.U.
“Fresh”
+ Pat Grossi atmosferik elektronik müziğine yine buzlu kilise tonlarından ve şiirsel sözlerinden vazgeçmeden devam ediyor.
- Ellie Goulding, Mikky Ekko gibi popüler sanatçılarla işbirliği yaparak popülerleşme çabasına girişmesi olmamış. S.K.
“She Cut Me”
